บรรจุภัณฑ์กระดาษแบบใช้แล้วทิ้งเป็นทางเลือกที่ยั่งยืนกว่า

ในสถานการณ์ส่งอาหาร เครื่องใช้บนโต๊ะอาหารแบบใช้ซ้ำได้นั้นมีความยั่งยืนน้อยกว่าเครื่องใช้บนโต๊ะอาหารแบบใช้แล้วทิ้งที่มีภาระมากเป็นพิเศษ เนื่องจากปริมาณพลังงานและน้ำจืดที่ใช้ในการทำความสะอาด ตลอดจนอัตราการแตกหักที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งรีไซเคิลและกระบวนการนำออก
การศึกษาการประเมินวัฏจักรชีวิต (LCA) ก่อนหน้านี้โดย Ramboll ซึ่งได้รับมอบหมายจาก European Paper Packaging Alliance (EPPA) ยังแสดงให้เห็นว่าในสถานการณ์การรับประทานอาหารในร้านอาหารฟาสต์ฟู้ด ระบบช้อนส้อมแบบใช้ซ้ำได้จะปล่อย CO2 มากกว่า 2.8 เท่า และใช้น้ำจืดมากกว่า 3.4 เท่า บรรจุภัณฑ์กระดาษแบบใช้ครั้งเดียว
รายงานเหล่านี้ทั้งหมดชี้ไปที่ข้อสรุปเดียวกัน: บรรจุภัณฑ์กระดาษแบบใช้ครั้งเดียวเป็นทางเลือกที่ยั่งยืนกว่า
บรรจุภัณฑ์กระดาษแบบใช้แล้วทิ้งมีความยั่งยืนมากกว่าช้อนส้อมแบบใช้ซ้ำได้
ข้อสรุปนี้ดูเหมือนจะขัดแย้งกับความเชื่อของคนทั่วไป
เพื่อทำความเข้าใจข้อสรุปนี้ เราต้องพูดถึงการประเมินวัฏจักรชีวิต (LCA)
ในแง่ง่ายๆ การประเมินวัฏจักรชีวิตจะพิจารณาผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของผลิตภัณฑ์ "ตั้งแต่แหล่งกำเนิดจนถึงหลุมฝังศพ" (เช่น จากการจัดหาวัตถุดิบ การผลิต การบริโภค การใช้ และการกำจัดทิ้งในขั้นสุดท้าย) ในระดับมหภาค
แม้ว่าจากมุมมองของผู้บริโภคแล้ว ภาชนะที่ใช้ซ้ำได้นั้นดูเหมือนว่าจะมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อยกว่าเพราะสามารถใช้ได้หลายครั้ง อย่างไรก็ตาม เมื่อประเมินผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของผลิตภัณฑ์ตลอดวงจรชีวิต รายงานของ Ramboll แสดงให้เห็นว่าบรรจุภัณฑ์กระดาษแบบใช้ครั้งเดียวทิ้งมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อยกว่า เนื่องจากการทำความสะอาดและการอบแห้งภาชนะที่ใช้ซ้ำบนโต๊ะอาหาร (เพื่อให้เป็นไปตามมาตรฐานที่จำเป็นในการป้องกันการปนเปื้อนข้าม) ต้องการพลังงานและน้ำจืดมากขึ้น